تقدیم به همه ی اون دخترایی که ازم متنفرند

‏شرایط ایران بخاطر آشفتگیش واقعا توهم زاست آدما حتی بابت مبتذل ترین حرکت ها هم فکر میکنن الان وسط یه کنش سیاسی خیلی مهم هستن. تقدیم به همه ی اون دخترایی که ازم متنفرند...

به نظرم تمام کارهای اجتماعی این زمان هیچ معنی و مفهومی نداره و آدما تنها دستاورد های که واقعا میتونن در موردش حرف بزنن و واقعی باشه دستاورد های شخصی کوچکه
دنبال معنا بودن در چنین جامعه ی عین آب در هاون کوبیدن عبثه .

تقدیم به همه ی اون دخترایی که ازم متنفرند...

جون به جونم کنی بخاطر تجربه ی زیستی کودکی و نوجوانی که کنار نظامی ها و علی الخصوص اطلاعاتی هایی که بخاطر اقلیت مذهبی بودنمون همواره هر جا می رفتیم همسایه مون بودن یه کشش عشق/ نفرتی همواره به این مسائل و بالاخص جاسوس ها دارم، یه هیجانیه که از بچگی توم مونده با نهیب های خانواده .جوانی تبدیل شد به جنونی که یهو به خودم اومدم دیدم عه اولین دوست پسرم یه کسکش رتبه ی تک رقمی علوم سیاسی تهرانه و همونو نفهمیدم چطوری اومدم تا اخر که تقریبا ۹۵ درصد آدمای نزدیک و رابطه های عاطفیم درگیر یه مسئله ی سیاسی یا یاغی گری و ایستادن جلوی حکومت بودن و بابتش هزینه دادن . تقدیم به همه ی اون دخترایی که ازم متنفرند...